Intro : / G / D / Em / C /


G ฉันเชื่อว่ารักมันมีอะไร ที่มากกว่าการสืบพันธุ์

D ก็องค์ประกอบมันมีมากมาย ไม่ใช่แค่การนอนด้วยกัน

 Emนิยามความรักในแบบฉัน มันมีอะไรมากกว่านั้น

C มันมีเรื่องราวเป็นร้อยพัน บนโลกความจริง ใช่ความฝัน


G เป็นคู่ชีวิต เป็นเพื่อนร่วมคิด ในยามลำบาก อยู่ข้างเคียง

D เป็นดังเข็มทิศ เป็นดังหมู่มิตร ในยามโอดนิด อยู่ข้างเตียง

 Emเป็นคนที่อยู่ข้างกาย ในตอนทำมาหากิน

C เป็นคนที่รักมากมาย แม้ฉันเปื้อนโคลน เปื้อนดิน


G เป็นคนที่ซับน้ำตา ในวันเหนื่อยล้าและอ่อนแรง

D เป็นคนที่ร่วมเดินกันมา แม้มีขวากหนามมาทิ่มแทง

 Emแม้ใครประณามว่าจน ก็ไม่สนหรอกคนรอบตัว

C จะเหนื่อยเพียงใด จะอด จะทน และพร้อมจะสร้างครอบครัว


G คนบอกว่ารักมันกินไม่ได้ อันนั้นก็ปล่อยเขาไป

D แต่รักของเราคือการเก็บออม ร่วมสร้างฐานะกันด้วยใจ

 Emไม่ได้รักเพราะว่าเงินตรา เพราะเราต่างจนเมื่อแรกเจอ

C แต่เราก็รักกันมา ขอบคุณที่ฉันได้พบเธอ..


*G ต่อให้สองหูจะไม่ได้ยินเสียงD ต่อให้สองตาเรามันจะพร่ามัว

   Emต่อให้เหี่ยวเฉากันไปทั้งตัวC ใยจึงต้องกลัวความไม่จีรัง

  G ต่อให้แขนขาหมดแรงลุกไม่ไหว

  D ในยามที่ป่วยไข้ ดูแลไม่ไกลห่าง

   Emจะร่วมทุกข์ จะร่วมสุขกันไปบนหนทาง

  C รักไม่จืดจาง แม้เวลานานผ่านไป..


G แม้มองจากเท้าแล้วก็ไปสุดแขน ฉันไม่มีแหวนและเงินทอง

D เพราะฉันไม่มีรถและนาฬิกา แบรนด์เนมเสื้อผ้าทับเป็นกอง

 Emมีแค่แกงถุงเอาไว้คอยประทัง ก็ไม่เคยอิ่มจังดังใจปอง

C ปัจจัยภายนอกก็เป็นเรื่องขี้หมา เมื่อฉันได้เธอมาเป็นคู่ครอง


G เป็นคู่คิด ในยามที่ชีวิตต้องเผชิญกับความมืดมน

D ไร้อนาคต ไร้ความฝัน นี่คือเสียงประณามของผู้คน

 Emตอนอายุ 18 ฉันเรียนไม่จบ ต้องทำงานแบกหาม ต้องสู้ทน

C แต่เธอก็ทนแล้วก็มาอยู่ด้วย เพื่อนเธอได้ผัวรวยไปตั้งหลายคน


G มีความจนแปะตรงหน้าผาก มีคนประมาทและนินทา

D จะอยู่กันไปได้สักกี่น้ำ นี่คือเสียงที่ได้ยินจนชินชา

 Emเพราะค่าของคำที่เธอบอกว่ารัก มากกว่าทรัพย์สินหรือจินดา

C จะโอบกอดเธอจนนาทีสุดท้าย ให้ลูกเรามันเห็นจนชินตา


*G ต่อให้สองหูจะไม่ได้ยินเสียงD ต่อให้สองตาเรามันจะพร่ามัว

   Emต่อให้เหี่ยวเฉากันไปทั้งตัวC ใยจึงต้องกลัวความไม่จีรัง

  G ต่อให้แขนขาหมดแรงลุกไม่ไหว

  D ในยามที่ป่วยไข้ ดูแลไม่ไกลห่าง

   Emจะร่วมทุกข์ จะร่วมสุขกันไปบนหนทาง

  C รักไม่จืดจาง แม้เวลานานผ่านไป..


*G ต่อให้สองหูจะไม่ได้ยินเสียงD ต่อให้สองตาเรามันจะพร่ามัว

   Emต่อให้เหี่ยวเฉากันไปทั้งตัวC ใยจึงต้องกลัวความไม่จีรัง

  G ต่อให้แขนขาหมดแรงลุกไม่ไหว

  D ในยามที่ป่วยไข้ ดูแลไม่ไกลห่าง

   Emจะร่วมทุกข์ จะร่วมสุขกันไปบนหนทาง

  C รักไม่จืดจาง แม้เวลานานผ่านไป..

Outro : / G / D / Em / C / G /