| คำศัพท์ (VOCABULARY) | ความหมาย (TRANSLATION) |
|---|---|
| กะร่องกะแร่ง | [adv.] shatteringly [adv.] piecemeal [sys.] ร่องแร่ง, ไม่สมบูรณ์ [ant.] สมบูรณ์ [def.] ติดห้อยอยู่นิดๆ หน่อยๆ [example] ชิ้นเนื้อที่ขาของเขาห้อยกะร่องกะแร่งอย่างน่าสยดสยอง |
| คำศัพท์ (VOCABULARY) |
|---|
| สระเสียงสั้น |
| หลัว |
| หัวปี |
| ปอน |
| อวชาตบุตร |
| ติดงอมแงม |
| ศิลปบัณฑิต |
| อาทิ |
| คำขอ |
| รุนแรง |
| ลิ้น |
| เว้นระยะ |
| สะดุ้งตื่น |
| สุขศึกษา |