| คำศัพท์ (VOCABULARY) | ความหมาย (TRANSLATION) |
|---|---|
| ดื้อแพ่ง | [v.] be stubborn [v.] be disobedient; be resist; be intransigent; be obstinate; be obdurate; be contumacious [sys.] ขัดขืน, ขืน, ดื้อ, ดันทุรัง, ดื้อรั้น, รั้น [ant.] ยินยอม [def.] ขัดขืนไม่ยอมปฏิบัติตาม, ขัดขืนไม่ยอมให้ความร่วมมือ [example] ไม่ว่าเธอจะไล่เขายังไงเขาก็ยังคงดื้อแพ่งอยู่ต่อ |