คำศัพท์ (VOCABULARY) | ความหมาย (TRANSLATION) |
---|---|
ติติง | [adj.] blameful [adj.] reprehensible; culpable; reproachable [sys.] ทักท้วง [ant.] สนับสนุน, เห็นด้วย [def.] เกี่ยวกับการทักท้วงหรือชี้เพื่อให้รู้ว่าอีกฝ่ายหนึ่งพูดหรือทำผิด [example] สำนวนว่า ความรู้ท่วมหัวเอาตัวไม่รอด เป็นคำติติงคนที่รู้รอบและรู้หลายจนท่วมหัว แต่กลับรักษาตัวไม่ได้ |