คำศัพท์ (VOCABULARY) | ความหมาย (TRANSLATION) |
---|---|
บุก | [n.] Amorphophallus campanulatus Bl. ex Decne [n.] a kind of plant [sys.] ต้นบุก, มันซูรัน, เบือ, เบีย, บุกคางคก [cl.] ต้น [def.] ชื่อไม้ล้มลุกหลายชนิดในสกุล Amorphophallus วงศ์ Araceae ในต้นฤดูฝนจะออกดอกก่อน เวลาบานจะส่งกลิ่นเหม็นมาก เมื่อดอกโรยแล้วมีใบงอกออกมาเพียงใบเดียว ก้านดอกและใบกลมยาว หน้าแล้งต้นตาย เหลือหัวอยู่ใต้ดิน [example] บุกถูกนำมาสกัดเป็นอาหารลดน้ำหนักของสตรีที่ได้รับความนิยมอย่างสูง |