| คำศัพท์ (VOCABULARY) | ความหมาย (TRANSLATION) |
|---|---|
| ปล้อง | [n.] section [n.] internode; segment [sys.] ข้อ, บ้อง [cl.] ปล้อง [def.] ช่วงระยะระหว่างข้อของไม้ไผ่หรืออ้อย เป็นต้น, โดยปริยายใช้เรียกสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น [example] คนเล่นว่าวจะนิยมเสาะหาไม้ไผ่สีสุกที่มีปล้องยาวเรียวเรียกว่า เพชรไม้ มาเหลาทำโครงอันกลาง |