| คำศัพท์ (VOCABULARY) | ความหมาย (TRANSLATION) |
|---|---|
| เกะกะ | [v.] be pugnacious [v.] be disobedient; be roguish; be delinquent; misbehave; make trouble [sys.] เกเร, เกะกะเกเร, เกะกะระราน, เกะกะก้าวร้าว [def.] ประพฤติเป็นพาลเกเร [example] ใครๆ ก็รู้กันทั้งนั้นว่ามันเลวทรามแค่ไหน อาศัยบารมีพ่อเกะกะชาวบ้านมาไม่รู้กี่คน |