คำศัพท์ (VOCABULARY) | ความหมาย (TRANSLATION) |
---|---|
เคอะเขิน | [v.] be awkward [v.] be ill at ease; be uneasy; be shy; be uncomfortable; be embarrassed [sys.] อาย, เขิน, เก้อเขิน, เขินอาย [ant.] กล้า, มั่นใจ [def.] มีท่าทีไม่แนบเนียน [example] เมื่ออยู่ต่อหน้าสาธารณะชน เขาจะต้องเคอะเขินเป็นประจำ |