คำศัพท์ (VOCABULARY) | ความหมาย (TRANSLATION) |
---|---|
เคืองแค้น | [v.] be offended [v.] harbor malice against; habour/bear/feel resentment; be angry; flare up; rage; be indignant [sys.] แค้นเคือง, อาฆาต, โกรธแค้น [def.] ไม่พอใจเพราะทำไม่ดีต่อตนหรือผู้ใกล้ชิด [example] คุณจุ๋มต้องตกระกำลำบากทั้งยามแต่งยามร้าง จะไม่ให้เธอเคืองแค้นกระไรได้ |