คำศัพท์ (VOCABULARY) | ความหมาย (TRANSLATION) |
---|---|
เฆี่ยน | [v.] flog [v.] whip; beat; scourge; thrash; lash [sys.] ตี, เฆี่ยนตี [def.] ตีด้วยหวายหรือไม้เรียวเป็นต้นเป็นการลงโทษ [example] แม้จะถูกฝ่ายตรงข้ามจับไปอดอาหารและเฆี่ยนตีเขาก็จะไม่บอกความลับของชาติ |