คำศัพท์ (VOCABULARY) | ความหมาย (TRANSLATION) |
---|---|
แปร่งหู | [v.] speak with a strange accent [v.] jar on the ears; different from usual; not quite right; out of tune [sys.] เพี้ยน, ไม่ชัด, แปร่ง, แปร่งๆ [def.] มีสำเนียงผิดเพี้ยนไปเล็กน้อยจากที่พูดกันเป็นปกติ [example] แม้เสียงของเขาจะแปร่งหู แต่ก็ดูมีเอกลักษณ์ดี |