คำศัพท์ (VOCABULARY) | ความหมาย (TRANSLATION) |
---|---|
เป่า | [v.] play (a wind instrument) [v.] blow; sound; blare; play by blowing; [sys.] เล่น, บรรเลง [def.] ทำให้เครื่องดนตรีหรือสิ่งอื่นเกิดเสียงโดยใช้ลมปากก็เรียกว่า เป่า [example] ทางเข้าเมืองขอนแก่นนั้นผมเห็นเขาทำรูปไดโนเสาร์เป่าแคนให้เป็นสัญญาลักษณ์ของจังหวัด |